Day 53 - 93

Dag 53 zondag 23-02 FOR SALE!

Als ik lekker heb uitgeslapen vraag ik bij de receptie of ze misschien een blaadje of stuk karton hebben, zodat ik er 'FOR SALE' op kan zetten en op m'n motor kan plakken. Hij kijkt me aan, zegt 'No' en gaat weer verder met z'n computerspelletje. Nou lekker vriendelijk! Poging 2, weet je misschien waar ik hm zou kunnen verkopen? 'No', en hij gaat weer verder. Oké prima ik regel het zelf wel! Na de lunch koop ik een stuk stevig papier en een stift en plak het op m'n motor. Ondertussen vergelijk ik wat excursies naar Ha long bay, en in het hostel bij de vriendelijke gasten blijkt hij toch het goedkoopst te zijn. Nou kijken als we iets boeken of hij dan wel vriendelijk is. Nou nee niet echt dus. Hij verteld dat er 3 varianten zijn voor de 1daagse excursie, van 25/30&35 dollar. Nou als we gaan dan doen we het maar goed, en voor die 8 euro extra kunnen we wel een keer de luxe pakken! De lunch is een stuk beter, en je krijg meer tijd om bepaalde dingen te zien. Ik boek dus de excursie voor 35 dollar voor morgen! Nu maar ff een rondje door de stad! Als ik langs de motor loop zie ik dat bordje weg is, ik had nog twee stukjes papier over dus maak een nieuwe en plak die erop. Als ik rustig de stad aan het verkennen ben, komt er ineens een gast naar me toe. Binnen een seconde wijst hij naar m'n schoen en doet een druppel secondelijm op een piepklein stukje wat los zat. Ik moet lachen en zeg, yow bedankt! Als je maar niet denkt dat ik je ervoor ga betalen. Ja 1 dollar maar! Hahah rot op man, heb er niet eens om gevraagd. Als ik doorloop en ik merk dat hij achter me aan blijkt komen, draai ik om en zeg dat ie héél snel weg moet gaan! Nou daar zijn we vanaf. Verderop kom ik nog een kraampje tegen met gebakken honden, raar volkje! Begin van de avond kom ik bij de motor aan, bordje weer weg! Ik maak van het laatste blaadje een nieuw bordje, en ga een pilsje drinken in het café naast m'n motor. En ja hoor: binnen 10 minuten zie ik een Vietnamees hem eraf trekken, kapot scheuren en weg gooien. Ik ren naar buiten en word flink kwaad, jij gaat nu een nieuwe maken voor mij en dat bordje blijft erop zitten! Nou ik kreeg een of andere kutsmoes te horen waarom hij het deed, was een misverstand blablablabla. Hij zorgde in ieder geval voor een nieuw bordje. Ik had trouwens ook al een advertentie op een of andere marktplaats voor reizigers en backpackers gezet, maar nog geen reacties gehad. Ik parkeer de motor een paar straten verder waar hij beter gezien word door de backpackers. Dan ga ik wat eten in een sportsbar, kijken of ze strakjes ajax uitzenden. Nou niet dus, maar met een paar gezellige vrouwen uit Zweden kijk ik een stuk van de finale van het ijshockey op de olympische spelen. Dan hoor ik dat ze ajax op fox asia uitzenden, dat heb ik op m'n hotelkamer! Ik had nog wel wat trek dus ik bestel fried squid en een paar pilsjes, lekker voor tijdens de wedstrijd! Die gefrituurde intvisringen had ik laatst ergens op en die waren me toch lekker! Ben ik terug op m'n kamer, ajax-az op, pilsje erbij. Maak ik het doosje eten open, zitten er van die vieze kleine intvisjes in met rijst en groente. Dat is dan weer jammer, houden t maar gewoon op een pilsje!

Dag 54 maandag 24-02 Ha Long Bay

Op naar Ha long bay, een van de natuur wereldwonderen! Ze zouden me met een busje ophalen s'ochtends maar dat ging natuurlijk allemaal mis, dus een half uur later word ik achter op een scooter naar de bus gebracht. Na een tocht van 5 uur die 3 uur had moeten duren, en 3 verschillende bussen en 2 boten later komen we aan. Waarom het niet gewoon 1 bus en 1 boot was weet ik nog steeds niet, is de Vietnamese logica denk ik. Op de boot krijgen we lunch, rijst met een stukje vis. Als ik vraag aan de andere wat hun hebben betaald, kom ik erachter dat iedereen 25 dollar heeft betaald. Volgens de gids is er maar 1 soort lunch, nou hier gaan we het nog wel even over hebben in het hostel. Ondanks dat het 15 graden is en het bijna heel de dag regent, is het toch genieten! De baai is echt ongelooflijk mooi! Eerst bezoeken we een grot en daarna varen we rond door de baai. Daarna kunnen we nog 25 minuten kajakken, de planning was ruim een uur maar door al het op onthoudt moest het dus snel snel. Als we weer aan land zijn zitten we weer een uur of 4 in het busje voor we terug zijn in Hanoi. De afspraak was dat ze iedereen ook weer naar hun hotel brengen, zegt de chauffeur dat hij iedereen gewoon allemaal op dezelfde plek dropt. Een hoop geschreeuw en gescheld later van een paar Engelse besluit hij toch maar iedereen naar z'n eigen hotel te brengen. Aangekomen in het hostel zeg ik dat ik de 10 dollar terug wil, en na een flinke discussie krijg ik het voor elkaar. Ging me niet eens zozeer om de 10 dollar maar meer het principe.

Dag 55 dinsdag 25-02 Weg hier!

Denk ik lekker uit te slapen, klopt om 10uur m'n grote vriend van de receptie op m'n deur. 'Ja je moet uitchecken'. Ik zeg haha nee ik blijf nog een nacht, dat weet je zelf ook want dat hebben we gister nog afgesproken! 'Nee dat is niet waar, en de kamer geboekt dus je moet er nu uit'. Toen had hij me toch ff flink kwaad gekregen! Je gaat niet doen alsof je niet weet dat we gister hebben afgesproken dat ik nog een nacht blijf! Ik blijf mooi hier, zoek het maar uit. Ik ga het hostel uit om een hapje eten. Dan zie ik een lege plek waar m'n motor stond, weg issie! Ik loop de straten rond in de buurt maar nergens m'n trouwe tweewieler. Bij de 3 restaurantjes/ winkeltjes rondom wil niemand helpen. Als ik vertel dat m'n motor gejat is en of ze iets hebben gezien reageren ze weer alleen met: 'No'. Even denk ik nog dat ze het niet snappen, maar al snel is duidelijk dat ze me heel goed snappen maar gewoon helemaal niks voor je doen als ze geen geld krijgen. Nou heb het wel gehad met Hanoi. Tijdens m'n lunch boek ik voor komende nacht om 1uur een vlucht naar Manilla, de Filipijnen! Bij de boekingskantoortjes betaal ik bijna 2x zoveel dus doe het maar gewoon online op m'n telefoon. Ik ga verder m'n dag niet laten verzieken door het feit dat de motor gejat is. Er is toch niks meer aan te veranderen, het scheelde ook dat ik niemand had gevonden die hem wilde kopen. Nu ik komende nacht ga vliegen kan ik dus wel uitchecken vandaag, maar ben eigenlijk 2 uur te laat. Ik probeer het gewoon en zeg bij de receptie dat ik heb besloten toch vandaag te willen gaan na al het gezeik. Uiteindelijk kan ik zonder extra te betalen uitchecken. Ik loop s'middags nog wat rond door de stad, maar heb het hier eigenlijk wel gezien hier. S'avonds tijdens het eten krijg ik nog mailtje van iemand die de motor wilt kopen, tsja was maar 2 dagen eerder gekomen vriend. Had me een hoop geld gescheeld, balen dus! Rond een uur of 8 ga ik richting het vliegveld. Alles is weer zo ongelooflijk onduidelijk aangegeven! En nee zelfs op het vliegveld amper iemand die fatsoenlijk Engels kan. Uiteindelijk vind ik de incheckbalie. Ben ik eindelijk aan de beurt, willen ze me niet inchecken omdat ik geen ticket heb om de Filipijnen uit te komen! Dit stond nergens op de visum informatie over de Filipijnen, hadden ze er wel ff bij mogen vermelden toen ik aan klikte dat ik een enkele vlucht boekte! Ik denk, ik zie wel wanneer ik het gezien heb in de Filipijnen. En nu? Nou mag je niet het vliegtuig in zeggen ze. Gaat niet zeggen dat ik nu weer 250 euro weggegooid heb? Na een discussie van 10 minuten blijk ik alsnog op het vliegveld een ticket te kunnen boeken van Manilla naar Bali, had dat dan meteen gezegd! Nou ik heb nog 30 minuten om een vlucht te boeken, anders kan ik niet meer inchecken. Blijkt bij de ticketoffice een ticket 450 euro te kosten, dat is wel heel veel meer dan ik had verwacht! Ik kijk snel op internet met de slechte WiFi verbinding wat het kost als ik dezelfde vlucht, bij de zelfde maatschappij op internet boek. 150 euro! Ze vragen hier gewoon het 3 dubbele! Ja klopt zegt ze. Nou ik ga de gok nemen om het op m'n telefoon te boeken, heb nog 20 minuten en de WiFi is echt heel slecht. Heb ik na een kleine 10 minuten bijna alle gegevens ingevuld, valt de verbinding weg. Alles weg dus! Ik ren door het vliegveld opzoek naar beter bereik. Dan vul ik nog een keer alles als een gek in, gelukt! Ik ren naar de balie die ze al wilde gaan sluiten, maar had nog 3 minuten over! Dit was fftjes genoeg gezeik voor vandaag! De vlucht heeft nog een uur vertraging, maar gelukkig kan ik mee en zijn we weg uit Hanoi!

Dag 56 woensdag 26-02 Rare Amerikaan

Om 5 uur s'ochtends lokale tijd landt ik in Manilla. Het tijdsverschil met Nederland is ondertussen van 6 naar 7 uur gegaan. Als ik het vliegtuig uitstap merk ik al gelijk, het is warm! Na de laatste dagen kou lijen in Hanoi is het hier zonnig en overdag 30 graden! De prijzen van de overnachtingen liggen een stuk hoger in de Filipijnen. Ik had daarom tevoren de goedkoopste overnachting al geboekt, een slaapzaal voor 6 euro. Als ik in het hostel aan kom ziet alles er wel zo relaxt uit! Het is de bovenste verdieping van een groot gebouw, met een mooi uitzicht over de skyline van Manilla. Er is een barretje, een pooltafel en een zwembad op het dak. Omdat m'n bed pas om 1 uur vrij komt, besluit ik maar gewoon de nacht verder door te halen en de stad in de gaan. Als ik ergens door een park loop en een foto maak komt al gelijk een gezin een praatje maken. Daarna ga ik naar het national museum. Veel mooier dan die van Laos en Cambodja! Ze hadden een hele etage met allemaal vondsten uit zeewrakken van honderden jaren geleden, heel erg mooi! Ook in het museum weer een heel gesprek met iemand die er werkt. Hij heel vind het leuk dat ik er ben omdat er relatief weinig toeristen naar de Filipijnen komen, en hij hoopt dat ik een goeie tijd hier heb. Echt ongelooflijk, ben pas een paar uur hier en alleen maar leuke mensen tegen gekomen! Als ik het museum heb gezien loop ik nog wat door de stad en ga ik opzoek naar een busticket richting het zuiden. Tot nu toe kwam ik in elke plaats om de 30 meter een boekingskantoor tegen voor excursies en tickets, maar hier helemaal nergens! Na 2 uur rondgewandeld te hebben ga ik weer richting het hostel. Ik wil eigenlijk zo snel mogelijk naar het zuiden, want kom toch nog terug in Manilla voor ik naar Bali ga. Eigelijk wilde ik even een uurtje slapen, maar wil zeker zijn dat ik morgen de bus heb dus wil eerst m'n ticket regelen. Uiteindelijk vind ik het adres van een ticket office, ongeveer 45 minuten lopen vanaf het hostel. Na een half uur lopen word ik aangesproken door een Amerikaan, 'yow were you going?' Dus ik vertel wat m'n plannen zijn. Vraagt ie of ik een biertje wil, maar vertel dat ik niet geslapen heb vannacht dus m'n ticket wil kopen en terug wil om ff te slapen. Nou of ik ff dan 5 minuten kom zitten en ff wil buurten. Nou oké dan. Hij verteld dat hij al 8 jaar in de Filipijnen woont, hij spreekt ook vloeiend Filipijns. Ondertussen stelt hij mij voor aan z'n Filipijnse vrienden, is m'n maat uit Holland zegt ie. Als hij heel ff weg loopt komt hij terug met 2 pilsjes, vooruit dan maar. Na een uur ouwehoeren verteld hij dat ik helemaal niet met de bus naar het zuiden moet gaan, de busritten duren hier veels te lang. Als hij even met z'n Filipijnse maten ouwehoert zegt hij ineens dat één van hun me wel brengt voor iets van 25 euro. Hij wil zelf ook wel mee! Ik reageer een beetje oppervlakkig maar doe alsof ik wel enthousiast ben. Uiteindelijk ben ik 3 uur daar geweest. Hij liet z'n Facebook zien, vertelde over dat hij al meer dan 10 jaar in de ICT wereld zat en websites bouwde. Hij gaf lezingen op de grootst ICT congressen in de Filipijnen. Hij het alles al bereikt en meegemaakt. Hij vond het blijkbaar nogal belangrijk dat ik wist hoe goed hij wel niet was. We hadden opzich verder wel een relaxt gesprek, maar wist niet goed wat ik er mee moet. Z'n plan was om vrijdag richting het zuiden te gaan, en we spreken af dat we morgen nog even contacten op Facebook over hoe en wat. Hij gaat er dus vanuit dat ik mee ga, maar ik denk er nog even god over na terwijl ik richting het hostel loop. Van één kant zijn dit soms de mooiste ervaringen, niet volgens plan en met de lokale mensen die de beste plekken kennen. Van de andere kant, ik zou niet de eerste toerist zijn die geript of ontvoerd word in de Filipijnen en dat staat niet op m'n planning! De kans is misschien heel klein dat dat z'n bedoeling is, maar ik vertrouw het niet helemaal. Er zijn een paar dingen die door m'n hoofd spoken. Met een Amerikaan zou de drempel veel lager zijn om te gaan dan een filipino, maar eigenlijk is dat nergens op gebaseerd. Wel word hij vrienden met mij op Facebook en er staan foto's van hm op, maar of het z'n echte naam is weet ik ook niet. Natuurlijk gaan de slechtste scenario's door m'n hoofd, misschien is het allemaal echt goed bedoeld. Maar toch heb ik er geen goed gevoel bij, en kan vaak op m'n gevoel vertrouwen. Waarom zou iemand met mij een week ergens heen willen, terwijl we elkaar niet kennen. En hij heeft een bedrijf, kan hij zomaar weg? Ohja en hij had de afgelopen 10 jaar alles bereikt in de ICT, maar in het internet café waar hij vrienden wilden worden op Facebook typte hij met 2 vingers. Hoezo typ je met 2 vingers als je je hele leven op computers werkt? Nee ik besluit dit niet te doen, ik ga weer terug de stad in en een busticket kopen! Na 45 minuten ben ik bij de office en koop een ticket voor morgenavond. Op de terugweg spreekt een jongen met z'n moeder me aan. Ik heb na Hanoi eigenlijk de neiging om meteen 'no thanks' te zeggen en door te lopen. Maar ze zijn gewoon benieuwd waar ik vandaan kom en wat ik allemaal wil zien in de Filipijnen. Ze moeten de zelfde kant op, dus ben onderweg gezellig aan het kletsen. Dan lopen we langs een eet tentje en vragen ze of ik ook nog moet eten, jazeker! Nou ik dus met hun nog gezellig wat gegeten, echt hele leuke mensen! Rond een uur of 7 kom ik weer in het hostel. Zijn er allemaal backpackers aangekomen, uit Frankrijk, Canada, Duitsland, Polen en Israël! Gezellig! S'avonds doen we kaartspelletjes en later komen er ook nog 2 Nederlanders bij. Het is echt heel gezellig, maar rond 12 uur ben ik echt kapot van het niet slapen afgelopen nacht en ga richting m'n bed.

Dag 57 donderdag 27-02 To the south!

12 uur later word ik wakker, heb m'n slaap weer flink ingehaald! Om 1 uur moet ik uitchecken, dus sta gelijk op en ga ff fitnessen in het sportschooltje van het hostel. Ik mag na het uitchecken wel gewoon in het hostel blijven, alleen heb m'n bed niet meer. Was van plan om nog ff de stad in te gaan maar het is gezellig, dus blijf nog tot een uurtje of 5 in het hostel. Ik heb geen zin met m'n backpack die drie kwartier te lopen, dus wil een taxi pakken. Ik vind al snel een taxi, maar hij vraagt 2 euro en dat is vrij duur voor een kwartiertje in de taxi. Een gast in een tricycle hoort het en wil me voor 60 cent brengen. In Thailand, Laos en Cambodja had je de tuktuks, in Vietnam de motorbikes en hier tricycles. Eigenlijk is het gewoon een fiets met een zijspan, en sommige hebben het beter voor elkaar en hebben een brommer met zijspan. Aangekomen bij de vertrekplaats heb ik nog een uurtje, dus ga even nog wat eten. Na het eten stap ik de bus in, er is WiFi in de bus, de zitplaatsen zijn ruim en heb niemand naast me, top! Wel zo lekker voor een ritje van 14 uur! De Filipijnen staan bekent om de gevaarlijke busritten, en zijn zoals de meeste wel weten laatst nog in het nieuws geweest vanwege een verschrikkelijk ongeluk. De bus ziet er gelukkig wel degelijk uit, er zijn 2 chauffeurs en de gordel gaat gelijk om! Na 5 minuten is het al raak, tegen een bestelbusje op precies te zijn. Ik zit voorin de bus dus zag het gebeuren, en de buschauffeur kon er echt vrij weinig aan doen. We reden niet hard en een busje wilde inhalen, ging voor ons rijden maar moest toen flink op de rem. Het bestelbusje heeft wat blikschade en een kapot achterlicht, en de bestuurder word ff flink kwaad. Gelukkig kunnen we gewoon weer verder. Hoop alleen niet dat dit een voorbode is voor de rest van de rit.

Dag 58 vrijdag 28-02 Arrive in Donsol

Zonder brokken komen we rond een uur of 8 al aan in Legazpi. Van tientallen kilometers afstand zie je al de Mayon vulkaan verschijnen, heel indrukwekkend! Eigenlijk had ik het plan deze te beklimmen, maar nadat 5 toeristen dat vorig jaar niet overleeft hebben kan dat helaas niet meer. Vanuit legazpi pak ik een bus naar Donsol, de plaats die bekend staat om het snorkelen met de walvishaaien! Een jaar of 5 geleden zwommen er soms 15 tot 20 walvishaaien rond in de haai, maar sinds het zo bekend is bij de toeristen moet je geluk hebben wil je er een kunnen zien. Als ik aankom bij m'n resort komt al snel het nieuws binnen dat er op dit moment eentje rond zwemt in de baai. In het toeristencentrum van Donsol wordt ook precies bijgehouden hoeveel en wanneer ze gespot worden. Ze zijn al 2 weken niet gezien en vandaag dus wel. Eigenlijk was ik van plan ff te gaan slapen omdat ik afgelopen 3 nachten er maar 1 had geslapen. Maar ja als dat beest er nu wel zit, laten we dan toch maar gaan kijken! Rond half 12 ben ik bij het toeristencentrum waar de boten vertrekken. Het kost omgerekend 150 euro per boot. Je kan alleen gaan, maar met 6 kost het dus 25 euro. Ik zie dat 4 oude Duitse gasten een boot reserveren dus vraag of ik mee kan, dan is het voor hun ook goedkoper! Nou nee, ze wilden gewoon met ze 4en. Bedankt man! Had de neiging om ze voor vanalles uit te maken maar reageerde alleen met 'oké lekker sociaal, ik betaal anders wel gewoon 150 in m'n eentje'. Nou na 2 uur wachten kwam ik eindelijk 4 Filipinos tegen die hier op vakantie waren, heb tot nu toe alleen hele vriendelijke filipinos ontmoet en dat was dit keer niet anders! Ze vonden het alleen maar gezellig zeiden ze! De boottocht duurt 3 uur en ze varen continu rond in de hoop een walvishaai te spotten. We zagen wel een groep dolfijnen door de lucht springen van een afstand, maar helaas geen walvishaaien. Dolfijnen zijn dan ook wel hele leuke beestjes, maar had die al vaker gezien. Helaas geen walvishaai vandaag. Het is extra balen als we terug komen en ik hoor dat de andere 14 boten die dag ze wel hadden gezien, dus als ik bij die Duitsers had gezeten. Achja laat ook maar, misschien dan nog beter geen walvishaai. Ik spreek met de 4 filipinos af dat we het morgenochtend nog een keer gaan proberen! S'avonds spreek ik in het resort nog 2 Brazilianen en een meisje uit Canada, we willen overmorgen gaan duiken in de hoop manta's te zien!

Dag 59 zaterdag 01-03 Try again!

7 uur gaat de wekker, snel ontbijten want om half 8 hebben we bij het toeristencentrum afgesproken. We gaan de boot op en na 2 uur niets, is er door een andere boot een walvishaai gespot! Volgens de instructievideo en de briefing mag je maximaal met 1 boot bij de walvishaai en 10 minuten snorkelen. In werkelijkheid varen alle boten vol gas op de walvishaai af, en in één grote chaos probeert iedereen de grote haai te kunnen zien. Er waren iets van 12 boten bij elkaar, maar 1 bootje was op tijd om de walvishaai te kunnen zien. De walvishaai was er alweer vandoor gegaan dus de klopjacht begon opnieuw, net voordat onze 3uur voorbij zijn word er weer een gespot. We gaan weer als een gek die kant op maar hij is alweer weg. Ondertussen hebben we al zo vaak het idee gehad dat het nu echt ging lukken, maar steeds weer net niet. Dan ziet de spotter weer een grote donkere vlek en springen we zo snel als we kunnen in het water. Ik zwem op volle snelheid naar de haai en dan zie ik ineens een enorm groot gestippeld ding voorbij komen. Het duurt maar een seconde of 20, maar ik heb gezien! Iedereen is blij op onze boot en we gaan weer terug naar het toeristencentrum. S'middags is het tijd om een beetje te relaxen en ondertussen boeken we het duiken voor morgen samen met de 2 Brazilianen en de Canadese. Buiten de walvishaaien is er ook nog een vuurvliegjes tour in Donsol. Van de filipinos waarbij ik op de boot zat hoorde ik dat het wel de moeite waard was, dus wil dit vanavond wel doen. Janessa, het meisje uit Canada wilt wel mee. Als de zon onder is varen we met een bootje over de rivier in Donsol. We varen zo'n 5 bomen langs, met duizenden vuurvliegjes erin. Echt heel apart! Je ziet de boom van honderd meter afstand al helemaal gloeien, alsof er kerstlampjes inzitten. Ze lichten ook allemaal syngroon op. Na een uurtje alles over de vuurvliegjes te hebben gehoord, varen we weer terug. Op de vuurvliegjes na is het pikkedonker, dus heel de Melkweg is te zien. Echt heel mooi! Na de vuurvliegjes gaan we nog wat eten, en daarna vroeg naar bed want de wekker staat om 6 uur!

Dag 60 zondag 02-03 Manta Bowl

Na een jaar of twee ga ik eindelijk weer eens duiken! Raar dat het zo lang geleden is, terwijl ik een paar jaar geleden bijna iedere dag onder water zat voor m'n werk. We gaan met 8 duikers de boot op. Na een uur komende we op de eerste locatie. Samen met m'n buddy Janessa ga ik het water in. We duiken tot een meter of 35, en zien zeepaardjes, een grappig blauw kreeftje, een zeeslang en een hoop visjes waaronder Nemo. Na 45 minuten komen we weer boven en gaan we door naar de volgende plek: Manta bowl. Tijdens deze duik kan er heel veel stroming staan, dus we hebben haken mee om ons eventueel vast de zetten in de bodem. Gelukkig valt het mee vandaag en kunnen we ons rustig met de stroming mee laten gaan. Na een minuut of 20 doemt er ineens een enorme manta op. De 'spanwijdte' is een meter op 4 en met z'n sierlijke bewegingen zwemt hij iets van 5 rondjes om ons heen. Als we na de duik bovenkomen is de stemming geweldig, je moet best veel geluk hebben om de manta's te zien! Na de lunch gaan we voor de laatste duik het water in. Al vrijstel zie ik een haai in de verte dus ik zwem er naartoe, maar hij blijft met z'n kop in een vissersnet te zitten. Hij is al dood. Ik maak nog een foto samen met de jonge white tip reef shark en we gaan weer verder. Dan zien we overal netten op de bodem, dus we besluiten met z'n alle de netten los te snijden en weg te halen. De vissers plaatsen deze netten illegaal op de bodem, en veel haaien en manta's komen zo vast te zitten en overleven het niet. Na onze goede daad gedaan te hebben zwemmen we nog wat rond en zit het duiken er weer op. Na een uurtje komen we aan bij de pier in Donsol. Van de boot naar de kant moeten we een meter of 50 tot ons middel in het water, maar dat valt nog niet mee want er zwemt een dodelijke zeeslang aan de oppervlakte. Als hij eindelijk wel is kunnen we naar de kant. S'avonds gaan we met z'n alle nog wat eten en drinken.

Dag 61 maandag 03-03 Mayon Vulcano

M'n plan is vandaag naar legazpi te gaan, om daar voor morgen een vlucht te boeken naar het eiland cebu. Na ritje achterop een scooter, een busje en een tricycle kom ik in legazpi uit. De vlucht voor morgen blijkt ongeveer 70 euro te zien, en die van overmorgen 40 maar zolang wil ik hier niet blijven. Een andere mogelijkheid is met een paar boten en bussen naar Cebu te reizen, al duurt dat wat langer maar het is wel goedkoper. Nouja morgen maar kijken hoe we er komen. De mayon vulkaan beklimmen kon dus niet meer, maar blijkbaar kun je wel rondom wat dingen bekijken. Er zijn excursies naartoe, maar ik heb gehoord dat je beter een tricycle chauffeur een paar euro kunt geven voor een rondleiding. Op elke straathoek staan ze, dus ik heb meteen iemand gevonden die me rond wilt leiden.
Nou dat jochie had volgens mij de vulkaan zelf nog nooit gezien, hij weet er in ieder geval niet veel van af. Gezellig was het wel, en na me 3 uur rondgereden te hebben brengt hij me weer terug maar m'n hostel. Ik wil m'n vlucht boeken, maar in het hostel is geen internet. Ik krijg nergens een café of restaurant gevonden met WiFi. Uiteindelijk kom ik in een groot warenhuis terecht, waar ik met heel veel moeite en klein beetje internet heb. Als na driekwartier de pagina van de vliegmaatschappij is geladen, zie ik dat de vlucht voor morgen ondertussen wel erg duur is geworden. Ofja, 60 euro.. Maar dat vind ik toch iets te veel voor een binnenlandse vlucht. Ik heb gehoord dat je ook met een boot in een dag naar Cebu moet kunnen, alleen ben je dan veel langer onderweg. Nou dan doen we dat maar!

Dag 62 dinsdag 04-03 Bas Baaten in Masbate

Ik heb gehoord dat de boot om half 12 in Pilar vertrekt, en moet daar eerst nog zien te komen dus sta rond half 10 op. Tijdens het ritje van een uur in de bus naar Pilar krijg ik het hele levensverhaal van een Filippijns vrouwtje te horen. Als ik ooit nog in de buurt was moest ik maar op de koffie komen haha. Aangekomen in de haven kom ik er al snel achter dat ik de enige toerist ben die voor de boot kiest. Na drie uur kom ik aan in Masbate. Volgens een of andere Engelsman die ik in Donsol sprak, moest er vanavond een boot van Masbate naar Cebu gaan. Niet dus, morgen gaat pas de eerst volgende boot. Als ik vraag hoe laat de boot morgen vertrekt: 'rond 12 uur, maar het kan ook pas rond 14.00 of 16.00 zijn'. Kom morgenochtend maar even vragen, dan weten we het. Nou oké, dan doen we dat maar. Ik heb vrij snel een hotel gevonden. Als ik een paar uurtjes rondwandel besef ik dat ik echt de enige toerist ben op dit eiland, iedereen kijkt me ook aan alsof ik flink verdwaald ben. Alles is ook ongelooflijk goedkoop, een pizza voor 2 euro en een haircut voor omgerekend 70 eurocent.

Dag 63 woensdag 05-03 Cockfighters

Als ik om half 12 aankom bij de haven hoor ik dat de boot pas om 19.00 gaat, moet me dus nog even zien te vermaken hier. Na een uurtje rond te hebben gelopen door de bloedhete zon vind ik het wel mooi geweest. Ik haal wat te drinken en ga ergens aan het water zitten. Dan komen er een paar gasten naar me toe en vragen wat ik hier doe op dit eiland. Als ik ze vertel dat ik pas om 7uur de boot heb, komen ze ineens met een grote parasol en een hoop stoelen aan. Voor ik het weet komen ze met een krat bier aan en een hoop Filipijnse snacks. Ik blijf me steeds weer verbazen hoe ongelooflijk vriendelijk en gastvrij dit volk is! Vol trots laten ze hun hanen zien, die ze voor de 'cock fights' gebruiken. Ze laten dan 2 hanen met elkaar vechten, en leggen geld in op hun haan. Echt heel diervriendelijk is het niet, want ze binden een mes aan de poot en het is afgelopen als de haan dood is. Als het bier op is haal ik nog een kratje, en voor ik het weet is het al tijd om naar de boot te gaan. Wat een mooie middag was dit! Aangekomen bij de boot blijkt het een enorm groot containerschip te zijn, een beetje vergelijkbaar qua grootte als een groot cruise schip. Het is alleen net iets minder luxe, ik slaap op een zaal met 448 bedden. Ik ben gewoon de enige toerist op heel de boot! Ofja misschien dat er nog wat toeristen uit Azië tussen zitten, maar dat verschil kan ik echt niet zien. De boot vertrekt uiteindelijk rond 12 uur s'nachts, 5 uur te laat dus. Achja dat zijn we intussen wel gewend, en ik heb gelukkig een bed!

Dag 64 donderdag 06-03 Jaypee

De boot arriveert rond 12 uur s'middags in de haven van Cebu. Als ik aan het wachten ben tot we de boot af kunnen vraagt iemand of ik op reis ben, en wat m'n plannen zijn in Cebu. Ik vertel dat ik tot maandag blijf en dan weer door ga richting Bali. Hij vraagt of ik bekend ben met 'couch surfing'. Ik verstond eigenlijk alleen surfing en zei: 'jaa nooit gedaan, maar wil ik wel nog gaan proberen!' Ik vraag hem hoe ik het beste naar het hostel kan wat ik in gedachte had, en hij zegt dat ik wel met hem mee kan omdat hij de zelfde kant op moet. Omdat we met z'n 2en zijn is de taxi de goedkoopste optie. Als we in de taxi zitten verteld hij dat hij Jaypee heet, net als ik 24 is en in Cebu woont. Hij zegt dat als ik wil ook bij hem kan overnachten. Hij nodigt me uit om naar z'n huis te gaan, en als ik het niks vind laat hij me wel zien waar het hostel is. Van een kant vind ik het een beetje apart dat ik heb een half uur geleden heb ontmoet en bij hem verblijf, van de andere kant is het wel echt een relaxte gast en lijkt het me wel gezellig. Als we bij z'n huis aankomen blijft het echt een super klein hutje te zien, met een klein keukentje en een hele kleine badkamer. Heel veel ruimte heb ik niet nodig, dus vind het wel prima. Ik besluit in ieder geval 1 dag te blijven en dan zie ik wel hoe het bevalt. Als hij meer verteld over 'couch surfing' valt het kwartje. Aan couch surfing doen wereldwijd honderdduizenden mensen mee, die reizigers een gratis slaapplek aanbieden. Op de bank, op de grond of in een bed. Jaypee verteld dat hij zijn moeder nooit heeft gezien, z'n vader niet meer spreekt en dat hij dus helemaal alleen is. Maar hij vind het geweldig om zo mensen te leren kennen. S'middags gaan we de stad in en laat hij me onder andere een kasteel zien en de kerk. S'avonds gaan we bbq'en, maar niet zoals we in Nederland gewend zijn. Op een pleintje vol met tafels en stoelen staan rondom allemaal kraampjes met vlees en vis. Die kiest wat dingen uit, en ze bakken het voor je. Ik heb me echt helemaal volgevreten met het beste vlees wat ik ooit op heb van de BBQ, en het koste maar liefst anderhalve euro! Als ik s'avonds wil gaan slapen, wil hij perse dat ik in z'n bed ga slapen. Hij gaat op een matje op de grond liggen. Na 100x zeggen dat ik op de grond wil liggen geef ik het op, ongelooflijk.. Mag ik al gratis bij hem overnachten, gaat hij ook nog voor mij op de grond slapen.

Dag 65 vrijdag 07-03 WHALESHARK!

Vandaag ga ik nog één keer proberen om met de walvishaai te snorkelen. Ik heb gehoord dat in het zuiden van Cebu de kans ongeveer 100% is dat je ze ziet, omdat ze af en toe een hoop plankton in het water flikkeren om ze te lokken. De beste tijd om ze te zien is s'ochtends vroeg, en omdat het een busrit is van 3 uur staat de wekker al om 5uur! Jaypee staat ook op om me naar het busstation te brengen, ook dit hoefde allemaal echt niet maar dat wilde hij perse doen. We gaan met de jeepney naar de busterminal. De jeepneys zijn gekleurde en versierde jeeps waar je achterin kunt zitten en voor een paar cent naar de andere kant van de stad kunt laten brengen. Om 6 uur heb ik de bus richting Oslob, het plaatsje bekend door de walvishaaien! Onderweg maak ik nog wat grappigs mee. Komt de co-buschauffeur in paniek naar me toe, dat ik even op de grond moest gaan zitten. Na een minuut of 20 mocht ik weer normaal gaan zitten. Blijkbaar waren ze door de politie gebeld dat er rebellen in het stadje waren waar we doorheen reden. Schijnbaar is het op de meest zuidelijke eilanden van de Filipijnen levensgevaarlijk omdat er veel rebellen overvallen plegen en mensen ontvoeren, en ze waren dus ook in een plaatsje in zuid Cebu gezien. En omdat blanken nogal interessant zijn kon ik beter niet gezien worden. Nouja beetje overdreven misschien, maar voorkomen is beter dan genezen! Aangekomen in oslob krijg ik een instructie video over het zwemmen met de walvishaai en ik kan gelijk de boot op. Waar we in Donsol uren moesten rondvaren om ze te zoeken, zie ik hier na 2 minuten al een walvishaai zwemmen! Ik spring gelijk in het water en heb een half uur de tijd om met ze te snorkelen! Er zwemt er eentje rond van 7 en een van 9 meter. Echt geweldig om ze van zo dichtbij te kunnen zien! Na een half uur zit het er weer op, ze hadden me hier best uren in het water kunnen laten liggen. Ik ga nog even wat eten en drinken in het zonnetje. Volgens Jaypee was er een paar kilometer verderop een waterval, dus die ga ik dan ook maar even bekijken! Ik had er niet heel veel van verwacht, want heb deze reis al iets van 20 watervallen gezien. Maar hij was echt ongelooflijk mooi! Ergens midden in de jungle viel het water van tientallen meters naar beneden. Na een verfrissend duikje ga ik weer de bus in richting Cebu City. S'avonds gaan Jaypee en ik wat eten in een restaurant van een vrouw die hij een maandje geleden heeft leren kennen. Het restaurant is van een Filipijnse vrouw die met een Franse miljonair is getrouwd. Ze is onder de indruk van Jaypee, vanwege al het vrijwilligerswerk dat hij doet terwijl het zelf helemaal niet breed heeft. Jaypee verteld dat ze een grote villa heeft aan de rand van de stad en dat we morgen uitgenodigd zijn voor een feestje.

Dag 66 zaterdag 08-03 Chocolate hills

De wekker gaat weer om 5 uur, belachelijk deze tijd! Ik ga vandaag naar Bohol, een eiland dat zwaar is getroffen door de tyfoon en aardbeving van eind vorig jaar. Om 6 uur gaat de boot, maar blijkbaar moet je er een half uur tevoren zijn. Als ik om 10 voor 6 aankom kan ik dus niet meer mee, dus heb de boot van 09.20. Op de boot zit ik achter een vrouwke die de puistjes van haar vriend aan het uitknijpen is. Als de puistjes op z'n gezicht uitgeknepen zijn, trekt hij z'n shirt uit en is z'n rug aan de beurt. Hahah, ik ben ook gewoon de enige die vol verbazing zit te kijken. Zal wel heel normaal zijn hier! Ook kunnen we onderweg een film luisteren, de tv ontbreekt helaas, maar de boxen staan vol open! Rond 12 uur kom ik op Bohol aan. Ik ontmoet twee meisjes uit Duitsland die het zelfde plan hebben als ik: een scooter huren en de chocolate hills bezoeken, een stel rare heuvels waar Bohol bekend om is. Na ruim een uur langs de kust en door de jungle te gereden, komen we aan bij de heuvels. Het zijn een hele hoop bolle heuvels, en terwijl er overal bomen groeien groeit er op de heuvels alleen gras. Kan het zo niet echt goed uitleggen, dus als je wilt weten hoe het eruit ziet moet je maar even chocolate hills googlen. Na een uurtje hebben we het wel weer gezien en is het ook weer tijd om terug te gaan want om 16.20 heb ik de boot terug naar Cebu. Onderweg kun je goed zien welke schade de aardbeving heeft achtergelaten, een hoop huizen en kerken zijn compleet ingestort. Op de boot terug worden we nog achtervolgd door een groepje dolfijnen, blijft toch altijd geweldig om te zien! S'avonds gaan Jaypee en ik naar het restaurant. Er is een optreden van een paar vrienden die hij kent van vrijwilligerswerk dat hij heeft gedaan in noord Cebu. Met een paar meiden uit Hawaï en Duitsland, en een paar gasten uit Engeland eten en drinken we wat en luisteren we naar de optredens. Als de muziek is afgelopen zijn we allemaal uitgenodigd in de villa van de eigenaresse van het restaurant voor het feest. De villa ligt op een heuvel aan de rand van de stad. Het is terrein met een paar super grote villa's en een golfbaan, en om er te komen moet je eerst langs een leger van bewakers met shotguns haha. Aangekomen bij de villa kijk ik m'n ogen uit. Een zwembad, uitzicht op de stad en de zee. We mogen pakken wat we willen bij de bar, ohja.. We kunnen ook allemaal blijven slapen, kamers genoeg haha.

Dag 67 zondag 09-03 Playing golf

Na twee keer om 5uur op te zijn gestaan vind ik het wel tijd om weer eens uit te slapen. Rond een uurtje of 12 sta ik op, en het ontbijt/lunch staat al klaar. Daarna is het tijd om wat baantjes te trekken in het zwembad. De meeste van gisteravond zijn alweer vertrokken, we zijn nog met z'n 4en over. De vrouw vraagt om we zin hebben om mee te gaan golfen. Ja waarom niet? We gaan een paar uurtjes naar de golfbaan en krijgen les van een instructeur. Wat een leventje! Als we s'avonds terugkomen heeft de kok alweer het eten op tafel gezet.

Dag 68 maandag 10-03 Bye bye Philippines

Na de lunch en een paar uurtjes in het zwembad zit het er bijna weer op in de Filipijnen. Ik ben al in aardig wat landen geweest, maar heb hier verreweg de beste tijd gehad! Wat een ongelooflijk mooi land, maar vooral: wat een vriendelijke mensen. Hier moet ik echt nog eens terugkomen! Ik bedank Jaypee voor de geweldige 5 dagen en ga richting het vliegveld. Om 17.45 uur vlieg ik naar Manila, waar ik een uurtje later aankom.

Dag 69 dinsdag 11-03 Bali

Om 4 uur s'nachts heb ik het vliegtuig naar Denpensar, Bali. Rond een uurtje of 9 kom ik al aan bij het hostel. Er was alleen niemand te bekennen dus kon pas om half 12 naar m'n kamer. Heb even een uurtje geslapen en daarna de stad wezen verkennen. Waar ik in de Filipijnen door niemand aan werd gesproken, is het hier bij ieder kraampje raak. Ze pakken je zelfs letterlijk bij je arm om je naar binnen te trekken, maar dat ben ik ze aan het afleren haha. Je merkt goed dat dit het 'surf walhalla' is. Ik besluit dan ook voor morgen twee uurtjes les te nemen. Heb wat instructeurs vergeleken en kan voor een heel mooi prijsje morgen even les krijgen, vind dat dat er wel bij hoort als je in Bali bent!

Dag 70 woensdag 12-03 surfen

Volgens m'n surf instructeur kan ik het beste tussen 11 en 1 gaan surfen ivm het tij. Het eerste uurtje leg hij me de basis uit, voornamelijk hoe ik op m'n surfboard moet staan. Ik moet zeggen dat ik van te voren al dacht, zolang ik het maar een keer voor elkaar krijg om te blijven staan. Maar boven verwachting blijf ik de eerste keer al staan en laatst me mee voeren op de golven. Het is echt veel leuker dan ik had verwacht! Na het uurtje les mag ik het board nog een uurtje gebruiken dus ga nog even flink oefenen. Ik snap ondertussen wel waarom die surfers allemaal een afgetraind lichaam hebben. Na 2 uur steeds weer terug tegen de golven in zwemmen ben ik aardig kapot! S'middags loop ik nog wat rond door Kuta en voor de rest is het een rustig dagje

Dag 71 donderdag 13-03

Vandaag ga ik eens uitzoeken wat ik allemaal wil gaan doen in Indonesië. Heb eigenlijk de hele dag op de ipad zitten kijken waar ik nog heen wil en wat ik wil doen. Ik zat er aan te denken om naar het eiland Komodo te gaan om onder andere de komodo varaan te zien, en op Sumatra een jungle tocht te maken om oerang oetangs te zien. Ik merk alleen dat m'n geld wel veel harder is gegaan dan ik had gehoopt en besluit dit dus maar over te slaan. Moeten nog maar een keer terug! Het plan is nu om een weekje in Bali te blijven, dan een weekje lombok. Na lombok een weekje de Gili eilanden om te gaan duiken, daarna nog een paar dagen Bali om te surfen. M'n laatste weken zijn in Java om de bromo vulkaan te beklimmen en terug te vliegen vanuit Jakarta.

Dag 72 vrijdag 14-03 scooter

Ik heb voor twee dagen een scooter gehuurd dus ga maar eens het eiland rond. Het is weer even wennen want alles rijdt hier links. Ik snap nog steeds niet waarom ze dat niet overal op de wereld het zelfde doen. Als je links rijdt, heeft rechts dan nog steeds voorrang of links? En moet je links inhalen of juist rechts? Ik weet het allemaal wel, maar het is toch altijd ff wennen. Al snel kom ik erachter dat Bali toch best groot is en dat ik niet ff in een dagje het eiland rond rij. Ik ga naar Ubut, een leuk plaatsje om doorheen te rijden! Af en toe moet je alleen oppassen voor de suïcide honden. Ze zien je aankomen, maar lopen gewoon recht voor je door en als je niet vol in de remmen gaat rij je ze kei kapot. Ook zijn er heel veel katten in Indonesië. Ik weet niet wat het is maar het miauwen is een beetje hetzelfde als het toeteren van de auto's in Vietnam. Ze doen het constant, en volgens mij alleen omdat ze het leuk vinden om mensen te irriteren. Via de oostkust rij ik terug naar Kuta wat in het zuiden ligt. Onderweg moet ik nog even schuilen voor een flinke regenbui, maar gelukkig zijn die heel kort en krachtig.

Dag 73 zaterdag 15-03 scooter

Vandaag stap ik weer op de scooter. Heb net echt een idee waar ik heen wil, dus besluit maar gewoon naar het noorden te rijden waar een paar vulkanen zijn. Alleen de route erheen is al heel erg mooi! Als ik in de buurt van de vulkanen kom word het steeds slechter weer en van de vulkanen is weinig te zien. Als ik het hogere gedeelte weer uit rij en aan de kust kom klaart het weer op. Na een rit van 5 uurtjes kom ik weer aan in Kuta. Wat wel grappig is om te zien: op heel veel kruispunten heb je een soort agent/verkeersregelaar. Als het groen is, blaast hij op z'n fluitje en zwaait hij de richting op die we op moeten rijden. Omdat er ook stoplichten staan zie ik hier niet echt het nut van in, maar hij heeft in ieder geval wel een baan. Iets wat lang niet iedereen in Nederland kan zeggen! S'avonds ga ik nog eventjes hardlopen op het strand, wat ook wel nodig is volgens mij wat die fried rice en pizza kan nooit heel gezond zijn.

Dag 74 zondag 16-03 Dag pech, camera weg: part 2

De vooruitzichten voor vandaag waren slecht, de hele dag regen. Ga dus niet veel doen vandaag. Tijdens de lunch kijk ik de eerste race van het formule 1 seizoen. Ik loop terug richting m'n kamer met m'n camera in m'n hand omdat ik net een foto had gemaakt. Voordat ik het weet ritst iemand achter op een scooter hem uit m'n handen, hij kwam vanuit m'n rug dus zag het ook niet aankomen. Ik ben dan wel verzekerd maar de foto's die erop staan wil ik niet kwijt! Ik ren op m'n aller snelst erachteraan. Ondanks dat het een drukke straat is en ik roep dat ze de scooter tegen moeten houden doet helemaal niemand iets, lekker die laffe toeristen! Als ze een zijstraat inrijden en ze al ver weg zijn ben ik bang dat ik ze kwijt ga raken. Ik rem nog even volgas de hoek om en zie dat ze een hoge stoep op moeten om een auto te passeren. Net voordat hij langs de auto gaat kan ik nog net de achterkant van de riem pakken van de gast achterop. De scooter rijdt door maar gelukkig heeft die vent die op de grond ligt m'n camera. Hij heeft duidelijk heel last van de val met z'n hoofd tegen het asfalt. Ik geef hem voor de zekerheid nog twee tikjes tegen z'n hoofd zodat ik zeker weet dat hij morgen koppijn heeft en loopt weer verder. Hahah eindelijk een beetje actie! Achja zolang het zo afloopt kan ik er wel om lachen. Heb sinds ik op reis ben echt al zo ongelooflijk veel verhalen gehoord van diefstallen, had echt het idee dat ik altijd heel goed oplet maar blijkbaar moet ik toch nog beter uitkijken. S'avonds ga ik ergens eten waar ze ook voetbal uitzenden. Eerst een mooi Engels wedstrijdje United - Liverpool. In het restaurant speelt iemand de hele avond liedjes op m'n gitaar en als hij klaar is komt hij erbij zitten en zien we hoe Ajax weer eens punten verspeeld.

Dag 75 maandag 17-03 Bali to lombok

Om 6 uur heb ik al de bus naar de haven waar de slowferry naar lombok vertrekt. 3 uurtjes later komen we aan. Alles is weer duidelijk geregeld. Ze zeggen dat we hier een uur moeten wachten dus bestel ik vast een ontbijtje. Als ik met besteld heb vertrekt de boot al ineens over 5 minuten! Ik zeg dat ze het ontbijtje maar moeten laten zitten of dat die gast die zei dat de boot over een uur vertrekt het maar moet opeten. Uiteindelijk zitten we natuurlijk toch pas een half uur later op de boot. Na een boottocht van ruim 4 uur kom ik in lombok aan, waarna het nog een uurtje rijden is naar Sengigi. Het kon ook allemaal in 2 uur, inplaats van de bijna 10 uur die ik er nu over heb gedaan. Alleen dan koste het 30 euro ipv de 10 die ik heb betaald. Overigens was ik volgens mij de enige die 10 had betaald wat de rest die ik sprak op de boot hadden allemaal 15 tot 20 euro betaald haha. Ja na zo'n lange tijd reizen leer je steeds wel waar je de goedkoopste prijs kunt vinden en hoe je af moet dingen. Als ik aankom in Sengigi merk ik al snel dat er eigenlijk veel minder te doen is dan ik had verwacht. Je kunt surfen in Kuta Lombok, maar dat kan ook net zo goed in Kuta Bali. En iedereen komt naar lombok om een meerdaagse trekking naar de Rinjani vulkaan te doen. Dat past alleen niet meer binnen m'n budget en ik hoorde dat je op het moment niet eens tot de krater kunt lopen, laat maar zitten dan!

Dag 76 dinsdag 18-03 lombok aapjes

Tijdens m'n ontbijt besluit ik vandaag maar een scooter te huren en een beetje rond te toeren. Ik rij richting de Rinjani vulkaan, en hoewel ik er volgens Google maps heel dichtbij ben is er niets van te zien door de bewolking. Op de terugweg heb ik blijkbaar ergens de verkeerde afslag gepakt en kom ik op een weg uit die midden door de jungle gaat. Opeens moet ik vol in de remmen omdat er iets de weg oversteekt, een groep wilde apen! Ik stop en maak wat foto's van ze. Dan bedenk ik me ineens dat ik nog wat nootjes in m'n tas heb zitten. Ik wilde er een paar gooien, maar dat werkt natuurlijk niet. Ze zien dat ik de rest nog in m'n hand heb en voordat ze me willen bespringen gooi ik het zakje snel naar ze toe. Voor ik het weet is de rest van de familie ook langs gekomen, en iets van 20 apen zijn de nootjes aan het verzamelen. Als ze op zijn willen ze meer en beginnen ze me te bedreigen door hun tanden te laten zien, tijd om verder te rijden dus! Verderop zie ik nog een paar apen op en rijdende vuilniswagen springen. Ze kijken of er nog wat lekkers tussen zit en springen er weer af. Het is wel duidelijk waar het woord apenstreken vandaan komt! Uiteindelijk kom ik weer in de bewoonde wereld en vind ik m'n resort weer terug. S'avonds ga ik nog eventjes hardlopen en verder heb ik een rustig avondje, heel veel is er ook niet te doen verder.

Dag 78 woensdag 19-03 To the Gili's!

Om half 9 vertrek ik richting Gili Trawangan. Je hebt Gili Trawangan, Gili Meno & Gili Air. Op Trawangan komen de meeste backpackers, zijn de feestjes en de meeste resorts en duikscholen. Gili Menos is veruit het rustigste eiland en Gili Air is het honeymoon island. Op geen van de drie eilanden rijden auto's of brommers, alles is dus op de fiets, lopend of met paard en wagen! Ik had tevoren al op bookings de goedkoopste single room geboekt, en als ik bij de receptie aankom lukt het ook nog om de kamer voor een relatief mooi prijsje een hele week te boeken. Na de lunch aan het strand loop ik langs de boulevard om een beetje de duikscholen te vergelijken en alvast te kijken wat een bootticket terug naar Bali kost. Al gauw begint het echt keihard te regenen en binnen no time is er niemand meer op straat. Ook heel de stroom is op het hele eiland uitgevallen. Ik ga maar op m'n kamer een beetje muziek luisteren en spelletjes spelen op de ipad. Rond een uur of 7 gaat plots m'n ventilator aan op m'n kamer, er is weer stroom! Ik ga een hapje eten, en net voor ik wil gaan kom ik een Nederlandse gast tegen in het restaurant die ik op de weg naar het eiland toe ook al een tijd had gesproken. Hij is al ruim de 30 gepasseerd en zit in z'n vroegtijdige midlife crisis. Of ik fftjes wat mee ga drinken, ja prima.. Alleen was het niet van plan laat te maken. Uiteindelijk word het toch nog een uurtje of drie en dus veel later dan ik van plan was, maar het werd toch nog gezelliger dan ik had verwacht!


Dag 79 donderdag 20-03

Vandaag niet heel veel gedaan. Beetje aan het strand gelegen, muziek geluisterd, m'n blog bijgewerkt en uitgezocht wat ik in de laatste 2 weken van m'n reis wil gaan zien

Dag 80 vrijdag 21-03

Vandaag na de lunch ben ik van plan een fiets te huren om het eiland rond te fietsen. Een fiets huren kost 3 euro per dag, dat is ongeveer het zelfde als een scooter op Bali. Afdingen zit er ook niet in want op het eiland hebben ze overal prijsafspraken en iedereen houdt zich daaraan. Het zou een uurtje kosten om het eiland rond te fietsen had ik gehoord. Nou dan moet lopen ook goed te doen zijn! En inderdaad, binnen anderhalf uur heb ik het hele eiland rondgelopen. Echt allemaal de oostzijde van het eiland is vol met barretjes en duikscholen, aan de andere kant van het eiland vind je alleen af en toe een luxe resort. Voor de rest alleen maar verlaten strandjes! S'avonds ga ik nog wat mensen die ik heb leren kennen aan het strand zitten

Dag 81 zaterdag 22-03

Vandaag gesnorkeld, hardgelopen en verder niet heel veel!

Dag 82 zondag 23-03 Spiderman

Voel me al een paar dagen niet echt lekker, flink buikpijn enzo. Heb weinig zin om de hele dag binnen te zitten dus loop ff een rondje over het eiland. Als ik een hele grote spin zie (bijna met zo groot als m'n hand) probeer ik hem uit z'n web te lokken om er een goeie foto van de maken. Uiteindelijk laat hij zich niet voor de gek houden, maar kom ik erachter dat er echt tientallen van deze grote spinnen in de bomen hier rondom hangen. Ben verder niet bang voor spinnen maar na een paar foto's te hebben gemaakt vind ik het niet nodig om hier verder heel de dag tussen de 8potige beestjes te zitten. Als ik bijna terug bij m'n kamer ben zie ik nog een pas geboren katje, die eigenlijk net zo groot is als de spinnen van het haha. Als ik er ff mee speel loopt hij gezellig met me mee naar m'n kamer! Heb er een maatje bij hier!

Dag 83 maandag 24-03

Ik krijg te horen dat vanaf donderdag de prijzen flink omhoog gaan ivm Balinees nieuwjaar, dus besluit om een andere kamer te gaan zoeken. Uiteindelijk vind ik er eentje voor dezelfde prijs maar die niet duurder wordt tijdens het 'nieuwjaar'. Woensdag verwissel ik van accommodatie.

Dag 84 dinsdag 25-03 Nieuwe baan?

S'middags ga ik bij een duikschool langs om te kijken of ik er morgen kan gaan duiken. Als ze horen dat ik duikinstructeur ben zijn ze best enthousiast en na een half uurtje kletsen willen ze me een baan aanbieden. Twee dagen terug bij een andere duikschool vroegen ze het ook al, blijkbaar hebben ze niet veel instructeurs op het eiland. Ondanks dat ik de laatste dagen steeds vaker aan thuis denk, vind ik dat ik er wel even heel goed over na moet denken. Ik heb afgesproken dat ik het ze vanavond of morgen laat weten. Daarna ga ik even snorkelen. Heel veel is er niet te zien, want het meeste koraal is dood hier omdat ze met dynamiet vissen. Wel zie ik twee schildpadden, daar staat het eiland ook om bekend! Nadat ik s'avonds wat heb gegeten op de lokale foodmarket ga ik weer naar de duikschool. Als ik vraag of ik morgen een keertje mee kan duiken om te kijken hoe het bevalt zeggen ze meteen ja, dat is dan alvast geregeld!


Dag 85 woensdag 26-03 Sjark point

S'ochtends ga ik eerst m'n kamer uit en richting m'n nieuwe accommodatie voor komende week. Om half 12 gaan we met de boot naar 'Shark Point'. Het is een duikplek van ongeveer 30 meter diep en je hebt kans om er White of Blacktip reef sharks te zien. We zien er een paar onder een grote rots zitten, maar het zijn best kleintjes helaas. Verder is het wel een mooie duik. We komen een paar schildpadden tegen, murenes, inktvissen en een hoop verschillende vissen. Ik hoefde de duik niet te betalen maar toch moet ik ze laten weten dat ik niet voor ze gaan werken. Ik merk dat ik toch thuis flink begin te missen, en wil niet nog een half jaar langer van huis zijn. Ze vinden het jammer maar kunnen het wel goed begrijpen. Ze stellen voor dat als ik nog twee duikjes maak komende dagen, dat ze een mooi prijsje voor me regelen!

Dag 86 donderdag 27-03

Wederom een heel rustig dagje. Heb een beetje op het strand gelegen, nog maar een keertje hardgelopen en gesnorkeld. S'avonds nog wat gekletst en gedronken met het stelletje wat naast me zit.

Dag 87 vrijdag 28-03

Vandaag ga ik weer een duikje maken bij Blue Marlin Diving. Dit keer gaan we naar Sun Set Reef. We zien weer een aantal schildpadden, en weer een paar haaien. Ietsjes groter als de vorige maar nog steeds erg klein! Na het duiken ga ik nog even een rondje om het eiland rennen. Voor de rest eigenlijk gewoon een rustig ontspannen dagje

Dag 88 zaterdag 29-03 Bekend gezicht!

Dag 89 zondag 30-03 De laatste duik vandaag tijdens m'n reis! We gaan naar Halik Reef. We duiken naar 35 meter in de hoop haaien te zien. We zien er in totaal 5! Helaas weer geen hele grote, en de meeste onder een rots verscholen. Maarja, haaien zijn haaien.. Verder weer een hoop schildpadden en gekleurde visjes. Als ik na de duik richting m'n kamer loop zie ik ineens een bekend gezicht. Een meisje die ik ken uit Uden, is samen met een vriendin 3 weken op reis door Indonesië. Echt heel raar om ineens een bekend gezicht te zien zo ver van huis. We spreken af dat ik ze s'avonds wel zie bij een feestje op het strand. S'avonds ga ik bij de duikschool aan de bar Ajax - Twente kijken samen met een paar Fransen die ik ken van het duiken. Na de wedstrijd ga ik richting het strandfeest maar krijg de meisjes uit Uden niet gevonden. Ondertussen had ik wel wat andere leren kennen dus weet me prima te vermaken. Na een uurtje kom ik ze alsnog tegen en ik weet niet precies meer hoe laat het was geworden.

Dag 90 maandag 31-03 Nyepi!

Vandaag is het Nyepi in Bali. Oftewel Balinees nieuwjaar, dag van de stilte. Het is verboden om te werken, tv te kijken, aan het verkeer deel te nemen. Je mag eigenlijk helemaal niks, de meeste resorts en hotels laten me ook niet naar buiten gaan in Bali. Dat was dus voor mij de reden om maar een paar dagen later naar Bali te gaan. Gelukkig is hier op de Gili's weinig van te merken. Het is alleen een stuk drukker omdat er veel mensen van Bali een paar dagen naar de Gili's komen. Alles zit dan ook vol en alle prijzen zijn flink omhoog gegaan. Gelukkig zat ik er ruim voor Nyepi en heb ik de hele tijd dezelfde prijs kunnen betalen. Als ik nog een rondje om het eiland maak en wat foto's maak van de zonsondergang komt er nog een Indo bij me zitten. Eerst denk ik weer, wat wil hij verkopen of van me hebben? Maar hij komt gewoon gezellig een praatje maken. Je merkt echt een ongelooflijk groot verschil tussen de verkopers in Kuta en de gewone lokale mensen, die zijn vaak gewoon heel vriendelijk!

Dag 91 dinsdag 01-04 Dophins

Om 9 uur vertrekt m'n boot naar Bali. Dit keer niet via lombok met een boot die er een uur over doet, maar met de 'fast boot'. Het is een best grote boot waar ongeveer 100 man mee mee kan. Onderweg heb ik al iets van 3/4 keer dolfijnen zien zwemmen. Net voor we in Bali gaat iedereen ineens heel snel staan en word er allemaal geroepen en geschreeuwd! Wat blijft, ze hebben dolfijnen gezien haha. Weet niet waar ze al die tijd naar hebben zitten kijken. Op Bali aangekomen is het nog een uurtje rijden naar Legian Beach, in Kuta. Ik heb dezelfde accommodatie als 2 weken geleden in Bali. Het is toch maar het plan om een paar dagen te blijven, en hier weet ik in ieder geval de goeie en goedkope restaurantjes te vinden. Als ik m'n spullen heb afgegooid in m'n kamer ga ik m'n visum proberen te verlengen. Ik zit 5 weken in Indonesië en m'n visum is maar 30 dagen geldig. Als ik het zelf wil regelen moet ik 3 keer naar een immigratie kantoor, dan kost het 35 euro plus drie dagen een scooter huren en een hoop tijd. Ik kan het ook bij een bedrijfje doen die alles voor mij regelt. Het kost wel 70 euro maar dat lijkt me toch de beste optie. M'n visum kan vrijdag opgehaald worden dus ik kan in het weekend richting Java. S'avonds ga ik nog even hardlopen terwijl de zon ondergaat in de Balinese zee. Als ik s'avonds ga eten leer ik nog een meisje uit Noorwegen kennen die vraagt of ik nog wat ga drinken aan het strand. Ze heeft nogal wat ellende gehad op reis dus ga ff met haar mee zodat ze iemand heeft om mee te ouwehoeren.

Dag 92 woensdag 02-04 Board voor m'n kop

Vandaag ben ik na de lunch richting strand gegaan omdat ik nog een keertje wilde surfen. De golven leken echt veel en veel hoger dan de vorige keer, maar ik dacht we kunnen het altijd proberen. In het slechtste geval lukt het me niet te blijven staan. Na 3 keer echt ongelooflijk hard alle kanten op geslingerd te zijn besluit ik het nog een keer te proberen en anders te stoppen want vind het toch een beetje link en ik kan toch never nooit blijven staan zo. De laatste keer gaat het alleen toch een beetje mis. Ik wordt weer van m'n board afgeblazen en krijg onderwater m'n board tegen m'n hoofd aan. Gelukkig zag een kustwacht het gebeuren en hielp me het water uit. Hij zei dat ik ruim een halve minuut onderwater was, weet er niet heel veel meer van. Alleen dat ik een hoop zeewater binnen heb gekregen dus heb in ieder geval m'n zoutgehalte op peil gehouden. Daarna ff naar een dokterspost geweest, maar vrij snel weer naar m'n kamer. Had wel flink hoofdpijn en was nogal moe dus heb er een rustig dagje van gemaakt.

Dag 93 donderdag 03-04 Tan 'a lot'

Ik had vrij weinig zijn om weer de hele dag binnen te zitten, en voelde me al een stuk beter dus heb een scooter gehuurd. Eigenlijk zomaar een beetje rondgereden. Wat foto's gemaakt onderweg, want als ik niet met genoeg foto's thuiskom kom ik het huis niet in denk ik. Eind van de dag nog naar de Tannah Lot tempel geweest, een tempel die je alleen met eb kan bezoeken omdat hij half in de zeg ligt. Opzich wel mooi, alleen jammer dat je er met duizenden andere staat en dat er weet ik hoeveel winkeltjes en restaurantjes omheen gebouwd zijn. S'avonds weer een bak rijst in de supermarkt gekocht en in de magnetron opgewarmd, net zoals de laatste dagen. M'n geld is echt bijns op dus het is de laatste weken alleen water, brood en rijst haha. Achja die laatste 2 weken hou ik dat wel vol.